บางคนก็ว่าความคับแค้นใจ ความอึดอัด ความอยากจะพูดของฉันควรเก็บไว้ในอกดีที่สุด ฉันคงเป็นคนประเภทที่ไร้ความอดทน ไม่รู้จักควบคุมอารมณ์เหมือนอย่างที่เสียงของพ่อแว่วมา พร้อมกับภาพตอนที่พูด (อีกครั้ง)
หนังสือ ยุคแห่งเฟซบุค ควรจะพิมพ์ออกมาวางแผงแล้ว พร้อมกับมีงานเปิดตัวคู่กับหนังสือ Facebook Life (หนังสือสัญชาติไทยที่ใช้ชื่อภาษาอังกฤษเพราะชื่อไทยที่ฉันชอบออกจะมีประวัติด่างพร้อยในสายตาของผู้ใหญ่ที่เป็นห่วง)
ตั้งแต่ฉันทำหนังสือมา ไม่เคยพบปัญหา ข้อผิดพลาด จนทำให้ออกหนังสือไม่ทันตามที่กำหนด ล่าช้าไปมากเท่านี้มาก่อน...
ฉันนั่งพิจารณาและนอนพิจารณายามหมดแรง แล้วไพ่ยิบซีที่เป็นสัญลักษณ์ของความโชคร้ายทั้งหลายก็ผุดขึ้นมา ไพ่ที่ฉันจับได้ช่วงที่ทำงานอยู่ ไม่ว่าจะเป็น The Death, The Fool, Hangman แค่นี้ก็คงพอจะทำให้จิตใจหวั่นไหวมากเกินพอแล้ว
เผื่อจะมีใครอยากรับรู้เรื่องความยุ่งยาก ซับซ้อนในการทำงานหนังสือ ฉันจึงขอเล่าให้ฟัง ณ ที่นี้เพื่อเป็นวิทยาทาน เพราะปัญหาที่พบในการพิมพ์หนังสือแต่ละครั้ง ไม่เคยเหมือนกันสักครั้ง มันมีจุดเล็กจุดน้อยให้ต้องกังวลและคอยอุดรอยรั่วข้อผิดพลาดตลอดเวลา
มีผู้ใหญ่ท่านหนึ่งเปรียบการทำหนังสือเหมือนกับการวิ่งผลัด 4x100 เมตร ต้นฉบับคือไม้ที่หนึ่ง เข้าโรงพิมพ์เป็นไม้ที่สอง ผลงานที่ออกมาส่งต่อให้ผู้จัดจำหน่ายเป็นไม้ที่สาม และไม้สุดท้ายคือการทำการตลาด ประชาสัมพันธ์จนได้ยอดขายที่พึงใจ (รึเปล่า?)
หนังสือ Facebook Life ที่ฉันแก้อยู่ 7 รอบ ดีที่แก้กับคนทำอาร์ตเวิร์คที่คุ้นเคยกับความเรื่องมากของฉันดี ฉันโชคดีที่พบคนที่ให้คุณค่ากับผลของงาน มากกว่าเนื้องานที่มากเกินควร ใช่ว่าฉันจะไม่ได้เกลาต้นฉบับอย่างดีที่สุด ด้วยมีเวลาถึงครึ่งปีในการเกลาแล้วเกลาอีก แถมก่อนหน้ายังโชคดีที่ฉันเก็บเล็กผสมน้อยวัตถุดิบที่ไม่คาดว่าจะได้ใช้ด้วยแรงปรารถนาส่วนตัว (passion) คำเดียวกับที่ฉันแปลเนื้อความที่ทำด้วยความรู้สึกอย่างเดียวกันของผู้คนที่คลาร่า ชีห์กล่าวถึงในหนังสือยุคแห่งเฟซบุค (The Facebook Era) รวมทั้งตัวของเธอเองที่ฉันทึ่งและดีใจที่ได้แปลหนังสือของหญิงเก่งชาวฮ่องกงคนนี้
หนังสือ Facebook Life ส่งสำนักพิมพ์เพื่อเข้าโรงพิมพ์ได้ทันตามกำหนดเวลา ฉันจึงออกจะสบายใจที่ผ่านไม้ที่หนึ่งไปแล้ว ระหว่างที่แปลหนังสือยุคแห่งเฟซบุคฉันจึงพักผ่อนด้วยการทำ Presentation ในรูปแบบต่างๆ สำหรับหนังสือทั้งสองเล่ม อาการปวดศีรษะตรงท้ายทอยเป็นพักๆ กลับหายไป คล้ายกับว่าได้ใช้จินตนาการแล้วสมองไหลลื่นทำให้เลือดไปหล่อเลี้ยงดีขึ้นจากสารอดรีนาลีนที่หลั่งเมื่อได้ทำสิ่งที่มีความสุข
การทำงานกับคนใหม่ๆ ภายใต้บริบทใหม่ๆ ก่อให้เกิดความเข้าใจผิด เกิดความคาดหวังที่ไม่สอดคล้องกันเป็นเรื่องธรรมดา หากจะโทษฝ่ายอื่น ละเลยที่จะนึกถึงความผิดพลาดของตัวเราเอง คงจะไม่มีประโยชน์อันใด ไม่ช่วยในการแก้ปัญหาแม้แต่นิด รังแต่จะก่อให้เกิดความขุ่นหมองในใจ แต่ใช่ว่าฉันจะทำใจได้เหมือนอย่างที่พูด บทสวดมนต์นโมและอิติปิโสเป็นที่พึ่งยามยากของฉันอีกครั้ง ฉันท่องแล้วท่องอีกก่อนนอน นึกภาพพระพุทธรูปไปจนกว่าจะผลอยหลับไปตามฤทธิ์ยา
น่าแปลกที่ฉันไม่รู้สึกอะไรเลยเมื่อทราบว่า หนังสือ Facebook Life เกิดปัญหาที่ไม้ที่สอง ฉันไม่สนใจจะถามหาสาเหตุอย่างไม่น่าเชื่อ ไม่คิดระแวง หรืออาจมีบางวูบที่คิดระแวงแต่ก็ไม่มีประโยชน์อันใด ไม่ว่าความเป็นจริงจะเป็นเช่นใด ผลก็คือ หนังสือไม่เสร็จตามที่กำหนด จากที่คิดไว้ว่าจะมอบหนังสือให้ผู้มีพระคุณที่ฉันไม่ได้ตอบแทน ไม่ได้ไปหา ไม่ได้ส่งของขวัญให้ ไม่ได้รับใช้เพื่อชดเชยกับเวลา ความเอาใจใส่ ความทุ่มเทและเสียสละที่ท่านมีให้ ฉันได้แต่คิดว่า การประกาศเกียรติคุณของท่านผ่านหนังสือของฉันให้คนอ่านเป็นพันคน คงจะพอเป็นเครื่องหมายแสดงความระลึกในบุญคุณและความเอื้อเฟื้อที่ท่านมีให้เสมอมาได้บ้าง
ฉันคงส่งบทความนี้ไปให้ท่านแก้ขัดไปก่อน หนังสือออกจากโรงพิมพ์เมื่อไหร่ ฉันก็ค่อยนำไปมอบให้ท่าน
ท่านอาจจะนึกน้อยใจเป็นครั้งคราว หรืออาจจะเสียความรู้สึกเหมือนกับได้ทำคุณให้คนแต่เธอคนนั้นได้หลงลืมไป บางครั้งท่านก็เฉลยเหมืือนกับท่านใช้ความเป็นผู้ใหญ่ อดทน มองดู ประเมินฉันเมื่อเวลาผ่านไป ไม่ได้ตัดสินการกระทำและเจตนาที่ดูเหมือนจะไม่สอดคล้องกัน เป็นเรื่องธรรมดาที่จะเข้าใจผิด มองฉันในแง่ลบ ท่านทำให้ฉันแปลกใจอีกครั้งที่บอกว่าฉันเป็นคนเข้าใจยาก นั่นแปลว่า ท่าน ที่ฉันพูดคุยด้วย เล่าเรื่องในใจให้ฟังมากที่สุด...เข้าใจฉันจริงๆ
จบเรื่อง Facebook Life ที่ฉันทำอะไรไปไม่ได้มากกว่านี้ Presentation ก็ทำไว้หลากหลายรูปแบบ หากจะได้นำมาใช้ในงานเปิดตัวจริง คราวนี้ก็แล้วแต่ผู้ที่เกี่ยวข้องจะเห็นด้วยแล้วล่ะเธอ
กว่าจะได้วกเข้าเรื่องที่เป็นหัวเรื่องของวันนี้จริงๆ ฉันก็พาเธอเดินชมสวน มีดอกไม้เหี่ยวบ้าง ปลอมบ้าง จริงบ้าง ช้ำบ้างและสวยงามสุดที่ฉันจะใส่ใจดูแลอย่างถึงที่สุด...บ้าง
หนังสือหนา 624 หน้าที่ฉันตั้งใจเนรมิตให้เสร็จภายในเวลาเดือนกว่าๆ ไม่สำเร็จดังประสงค์ นอกจากต้นฉบับที่ฉันเกลาทุกครั้งที่อ่านจนกลัวว่าคนทำอาร์ตเวิร์ครายใหม่จะถอดใจไปเสียก่อน คนทำงานกับฉันทำยากนะ ยากที่ฉันต้องการผลิตงานให้ดีที่สุดในสายตาของตัวเอง ยากที่ต้องทำให้เร็ว ยากที่ต้องทำให้ด่วนตามกำหนดเวลาที่แทบจะช้าไม่ได้เลย แต่เมื่อคนทำอาร์ตเวิร์คขอไปนอนแล้วจะให้ฉันทำยังไง แอบไปถ่างตาเขาให้มาทำงานละเอียดที่ถ้าง่วงก็มีหวังผิดพลาดกันบานตะไทหรือ ใช่ว่าตัวฉันเองจะง่วงไม่เป็น เมื่อรอแก้นานๆ ก็แอบหลับไปเหมือนกัน ตื่นมาถึงได้พิจารณาว่า ต้นฉบับที่ห่างหายไปหลายชั่วโมง เป็นเพราะคนทำป่วย หลับหรือเกิดอะไรขึ้นรึเปล่า โทรศัพท์เจ้ากรรมก็ติดต่อไม่ได้ ความเข้าใจผิดก็เกิดขึ้นอีกครั้ง แต่แล้วเมื่อได้พบความจริงว่า โทรศัพท์ของน้องคนนี้เป็นโรคประหลาด ไม่รับสายที่ฉันโทร ไม่ว่าจะจากมือถือทั้งสองเครื่อง มือถือของคนที่อยู่ข้างๆ หรือโทรศัพท์บ้าน จนน้องถึงกับต้องให้หมายเลขโทรศัพท์แฟนกันเหนียว เวลาติดต่อทางโทรศัพท์ในเรื่องที่จำเป็นจะได้ทำได้ทันที
ส่วนใหญ่แล้วเราทำงานกันตอนกลางคืน เวลาที่ฉันว่าสงบดี อากาศไม่ร้อน ไร้ใครรบกวน ฉันอาจจะกดดันน้องที่ทำงานร่วมกับฉันอยู่ทุกเมื่อเชื่อคืนด้วยการส่งกลับเนื้อหาที่แก้ทันทีที่ทำเสร็จ เหมือนเป็นการเร่งให้น้องทำให้เร็วขึ้น พี่จะได้มีงานทำ ประมาณนั้น!!
เมื่อแก้มาก แก้เหมือนไม่ได้เกลามาก่อนทุกรอบ ใครๆ ก็หมดความอดทนได้ง่ายๆ ฉันถึงได้ว่าใครที่ทนกับพายุอีเมลและการแก้แล้วแก้อีกของฉันได้นับได้ว่าเป็นยอดคนที่แท้จริง (ก็ใครจะไปอดทนได้ขนาดนั้นล่ะเธอ ) เมื่อแก้แล้วแก้อีกจนหมดเวลาแก้ ออกจะเกินเวลาด้วยซ้ำกอรปกับงานที่ตารางการทำงานแน่นเอียด ผิดพลาด ช้ากว่ากำหนดไม่ได้เลย แต่ในที่สุดก็เข็ญออกไปได้ พร้อมกับความช่วยเหลือของสำนักพิมพ์ในการทำดัชนี งานหินสุดฤทธิ์ที่ฉันทำโดยไม่ได้คิดมาก่อนว่ามันจะเกินความสามารถในเวลาจำกัดขนาดนี้ โชคดีที่ทีมงานของสำนักพิมพ์สามารถช่วยเหลือฉันได้ อาการหน้ามืดตามัว ทำงานได้ในอัตราที่ช้ามากจึงได้รับการถ่ายโอนให้ผู้ที่ชำนาญงานและทำได้ดีกว่า
งานเสร็จช้า ส่งช้า งานเปิดตัวต้องเลื่อนไปเพราะผิดพลาดตั้งแต่ไม้หนึ่ง ฉันเลยต้องรับผิดชอบความผิดพลาดที่เกิดขึ้นไปเต็มๆ แต่อย่างน้อยก็อุ่นใจได้ว่า ถึงเวลาที่ฉันต้องเตรียมงานขั้นต่อไป งานขั้นที่สี่ที่ฉันทำด้วยความเพลิดเพลินใจ
หลงระเริงได้ไม่นาน ความผิดพลาดก็ปูดขึ้นมา เมื่อหนังสือหนาเป็นนิ้วๆ การกั้นหน้าและกั้นหลังแบบปกติจะทำให้ไม่สามารถอ่านเนื้อในที่อยู่กึ่งกลางได้สะดวก อาจถึงกับมองไม่เห็น อันที่จริงแล้ว ข้อผิดพลาดนี้ควรจะพบ แก้ไขและกำหนดกรอบของข้อความให้ถูกต้องตั้งแต่เริ่มต้น แต่งานในภาคสนามไม่ได้เป็นอย่างในทางทฤษฎีหรอกนะเธอ
เล่ามาถึงตอนนี้ พลันทำให้ฉันนึกถึงงานออกแบบเกี่ยวกับแสง (lighting design) ของตึกต่างๆ ที่เป็นงานในอาชีพของน้องสาวฉัน การทำงานต้องประสานกับฝ่ายต่างๆ ทั้งวิศวกรที่ออกแบบโครงสร้าง นักตกแต่งภายในและอื่นๆ ที่ฉันไม่ได้ทำงานในสนามนี้จึงไม่รู้รายละเอียดที่แท้จริง เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงที่ส่วนใดส่วนหนึ่งก็ย่อมต้องกระทบกันไปมาจนกว่างานจะนิ่ง ครั้นจะรอให้งานนิ่งมันก็ไม่ได้นิ่งด้วยตัวมันเองเพราะต้องประสานให้สอดคล้องกับทุกส่วนงานที่เกี่ยวข้อง ถ้าใครเคยสร้างบ้านคงพอจะเข้าใจได้ดีขึ้น หายากเสียเหลือเกินที่เจ้าของบ้านกับสถาปนิกและผู้รับเหมาจะไม่ขัดแย้งกัน เกิดอารมณ์ความไม่พอใจที่เกิดจากความผิดพลาดของทุกฝ่ายๆ ละนิดละหน่อย
อีกหนึ่งตัวอย่างที่ฉันรับรู้คือ การก่อสร้างท่าอากาศยานนานาชาติที่เมืองเดนเวอร์ โคโรลาโด ดินแดนหิมะที่ฉันได้ใช้ชีวิตเรียนหนังสือ สัมผัสธรรมชาติและความเงียบสงบท่ามกลางขุนเขาสีขาวโพลน คนที่มีส่วนในการก่อสร้างสนามบินนี้แทบจะไม่ได้มองหน้ากันเมื่อจบโครงการ ความขัดแย้งกระทบกระทั่งมีมากมายหลายจุดในหลายขั้นตอน การที่จะทำอะไรสำเร็จอย่างหนึ่งต้องลงแรงและแลกด้วยมิตรภาพจนสร้างศัตรูไม่น้อยทีเดียว ฉันได้แต่หวังว่า ส่ิงที่ฉันทำจะส่งผลในแง่ดีกับตัวฉันเอง
เหมือนเคราะห์ซ้ำกรรมซัด งานจัดหน้าเหมือนต้องทำใหม่หมด คุณพ่อของคนทำอาร์ตเวิร์คก็ป่วยกระทันหัน กล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลันเข้าโรงพยาบาลผ่าตัดทันที ยังโชคดีที่คุณพ่อปลอดภัย แต่กระนั้นฉันก็ย้ำนักหนาว่าไม่ต้องห่วงงาน เรามีพ่ออยู่คนเดียว คล้ายกับว่าถ้าพ่อไม่คุยกับฉัน ฉันก็หวังว่าคนอื่นจะมีเวลาคุยกับพ่อก่อนวินาทีสุดท้ายจะมาถึง
คุณพ่อออกจากโรงพยาบาล ฉันซื้อใจน้องที่ทำอาร์ตเวิร์คขนาดนี้ก็หวังว่าน้องจะช่วยกันผลักให้ต้นฉบับเสร็จสมบูรณ์เสียที หนังสือออกช้าช่วงวันหยุด เสียโอกาสไป แต่ก็ไม่เป็นไรยังไงก็ได้อ่านมกราคมนี้แน่นอน อาจเป็นช่วงที่หลายๆ คนคิดจะทำอะไรใหม่ๆ ให้กับชีวิต อาจจะเลือกอ่านหนังสือเกี่ยวกับเฟซบุคทั้งสองเล่มนี้ เพื่อเปิดโลกทัศน์เหมือนอย่างที่เคยเกิดขึ้นกับฉันมาก่อนก็เป็นได้
ฉันได้แต่หวังเช่นนั้น...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น