เริ่มที่พระลงที่เพชร

เมื่อคืน ไม่ใช่สิ เมื่อเช้านอนยาวไม่อยากตื่น เมื่อไหร่รู้ตัว ฉันก็ท่องนโมกับอิติปิโสตลอดเวลา ไม่ว่าใครจะบ่นว่า นอนกินบ้านกินเมือง ฉันก็ไม่สน ก็ฉันนอนสมาธิ ตามแนวทางของท่านติช นัท ฮันช์ นี่นา...

ที่รู้ว่ามีการนอนสมาธิด้วย ไม่ใช่วิธีประหลาดที่ฉันคิดเองก็เพราะไปเห็นในเฟซบุคเข้าโดยบังเอิญ แถมท่านยังจะมาเมืองไทยเพื่อช่วยระดมทุนสร้างหมู่บ้านพลัมที่ปากช่อง โคราชด้วย เรื่องบุญอีกเรื่องก็คือ อีเมลที่พี่ยิ้มส่งมาให้เรื่องวัดที่สิงห์บุรี วัดที่ทรุดโทรมจนพระประจำวัดทั้ง 2 องค์จะตกลงมาอยู่แล้วถ้าไม่มีเหล็กดามไว้ ยังไม่ได้ทำบุญสำหรับวัดนี้ แต่โอนเงินที่มีอยู่นิดๆ หน่อยๆ ไปช่วยสร้างสะพานข้ามแม่น้ำที่จังหวัดแม่ฮ่องสอนให้เด็กๆ ไม่ต้องว่ายน้ำไปโรงเรียนอย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้

เข้าเฟซบุควันนี้ฉันก็ทำทุกอย่างเหมือนเคย ตรวจว่ามีข้อความจากที่ไหนมาบ้าง อ่านดูข้อความของคนอื่น เป็นศิราณีที่รักตอบปัญหาหนุ่มปริญญาเอกที่ต้องถามทุกขั้นตอนในการจีบสาว ถ้าผู้หญิงทำแบบนี้แปลว่าอะไร แล้วจะต้องทำยังไง แล้วเรื่องนี้ล่ะ แล้วถ้าจะทำให้แปลกใจแต่เขาไม่ชอบจะต้องทำไง เหมือนสอนหลักสูตรรู้จักผู้หญิง 101 เลย ฉันน่าจะแต่งหนังสือฮาวทูไปซะเลย!

พี่ที่ต่างประเทศพยายามจะเข้ามาคุยด้วย แต่เฟซบุคเป็นอะไรพิกลก็ไม่รู้ มาๆ หายๆ แล้วฉันก็ขออนุญาตแม่ของพี่นำข้อมูลไปลงในหนังสือที่ฉันแต่งด้วย แม้จะอนุญาตแต่ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าชื่อเล่นของลูกคุณแม่ฉันใส่เสียเต็มยศ แล้วคุณแม่จะไม่รู้หรือว่า ฉันเขียนคำว่า "ถ่อย" ที่คุณแม่ว่าคุณลูกสาวไปด้วยน่ะ แต่ในหนังสือฉันใส่เป็นภาษาอังกฤษ ไม่ใช่ภาษาไทยที่หยาบคายแบบนี้หรอก

โพสต์โน่นโพสต์นี่อย่างมีความสุข ใครจะรำคาญก็ช่าง ควรจะเลิกสนชาวบ้านได้แล้ว เพราะไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ไม่ถูกใจไปเสียหมด แม้กระทั่งคนที่อยู่ข้างๆ จะมาแนะนำฉันเรื่องธุรกิจสำนักพิมพ์ คิดอะไรเป็นเงินเป็นทอง ต้องได้เดี๋ยวนั้น พอฉันยกเรื่องว่าเขาเคยทำธุรกิจนี้เหรอ จ๋อยไปเลย หยุดสนิท แต่เรื่องที่ฉันกังวลน่ะ ไม่ใช่เรื่องนี้หรอก...

ฉันว่าฉันก็เคยบ่นไปแล้วนะ ว่าสงสัยฉันจะมีแฟนไม่ได้ ไม่งั้นไม่เป็นอันทำงาน รายนี้ยิ่งแล้วใหญ่ หึงฉันทุกวินาที จะให้ฉันพาเขาไปทุกที่ที่ฉันทำงานได้ยังไง ทำอย่างกับมีพ่อแม่มาคุม พอไม่ให้ไปก็คิดไปในทางแย่ที่สุด เธอรู้ใช่มั้ย ทำอย่างกับว่าคนจะมีอะไรกันน่ะ มันง่ายเสียเหลือเกิน ไม่ให้ไปด้วยก็น้อยใจ แล้วตัวเองเป็นผู้ใหญ่ที่สุดจะไปนั่งอยู่ด้วยได้ยังไง คนเราคุยกันตอนกินข้าวตอนกินเหล้า เขาก็รู้ แต่พอเป็นฉันละก็ไม่ได้หรอก กูละเบื่อ!!!

ได้บ่นก็เหมือนได้ระบาย แต่ไม่ต้องไปลงกับคน (มากไปกว่าเดิม) เหมือนยกของหนักออกจากอก อ่านหนังสือไปได้อีกหน่อย วันนี้ productive ใช้ได้ :)

เดี๋ยวจะเล่น Bejeweled Blitz ซะหน่อย จะทำได้เกินสามแสนมั้ยหนออออ