ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ในบ้านที่ไม่คุ้นเคยแต่อยู่ในคอนโดชั้น 6 เหมือนกัน ขนาดประมาณ 160 ตารางเมตร หนึ่งห้องนอน สองห้องน้ำ ส่วนรับแรกและครัวฝรังโอ่โถง ตกแต่งต่อเติมมาหลายปีแล้ว แต่เฟอร์นิเจอร์สีน้ำตาลดำแลขาวก็ยังทันสมัยอยู่เสมอ
ฉันอยู่ที่นี่เป็นคืนที่สอง คืนแรกนอนในห้องนอนกับคุณป้าพี่สาวคนโปรดของแม่ เมื่อคืนนี้ฉันสมัครใจนอนโซฟาหน้าทีวี ซึ่งคุณป้าก็ว่าไงว่ากัน ตกดึกตื่นมา คุณป้าหายไป รีบโผล่ไปดู นอนอยู่ในห้อง ค่อยโล่งใจ กลับมานอนห่มผ้าหน้าจอตามเดิม
ก่อนนอนเมื่อคืนเป็นวันที่อยู่กับผู้ใหญ่ สี่สาวไปทำผม ทานอาหารเที่ยง ชอปปิ้ง ดูหนัง จะว่าไปก็เหมือนสาวรุ่นทั่วๆ ไป สองสาวเกินแปดสิบ อีกหนึ่งห้าสิบกว่าแล้ว ส่วนฉันก็อย่างที่รู้ ใกล้สี่สิบอยู่รอมร่อ
หนังที่ว่าจะเป็นเรื่องอื่นไปไม่ได้ ปู๊นๆ นั่นเอง
ปู๊นครั้งที่สองได้เก็บรายละเอียดที่ตกหล่นจากการดูครั้งที่หนึ่ง ทำไมนางเอกตาตี่ เบอะๆ คนนี้น่ารักนักวะ นี่ฉันเป็นผู้หญิงยังอดชมไม่ได้ แล้วผู้ชายล่ะ เห็นติดใจไปตามๆ กัน
ผู้หญิงก็มักจะเลือกเข้าไปดูพี่เคนสุดหล่อแสนดี และนั่นก็เป็นแคเร็กเตอร์ที่ผู้เขียนบทวางไว้ให้
คนบ้าอะไรวะ แว่นเรย์แบนแตก กระจกหน้ารถหล่นใส่ รูปตัวกับแฟนเก่าว่อนเน็ต กล้องถ่ายรูปพังซะอีก ไม่เห็นโกรธ โวยวายแต่อย่างใด ในโลกแห่งความเป็นจริงจะมีมั้ยหนอ
นางเอกที่เกิดมาไม่เคยมีแฟน จนอายุ 30 เพิ่งรู้ว่าแม่ไม่ได้เห็นว่าการจีบผู้ชายเป็นเรื่องน่าเกลียด ก็พยายามหาทางเข้าใกล้พระเอกสุดหล่อคนดีอย่างที่สุด ดูแล้วน่าเห็นใจเพศหญิงเช่นฉันจริงๆ จะมีใจให้ใครแสดงออกมากก็ไม่ได้ เดี๋ยวจะกลายเป็นอ่อยจนเกินงาม
ทำยังไงมันจะพอดีละนั่น จีบแต่พองามน่ะ
และแล้วก็มีคำถามสำคัญถามไถ่
คนเราถ้าเป็นแฟนกันแต่ไม่ได้กินข้าวด้วยกัน ไม่ได้ไปไหนมาไหนด้วยกัน จะมีแฟนไปทำไม
แฟนไม่จำเป็นต้องตัวติดกัน เรามีแฟนเพื่อให้รู้ว่ามีคนที่รักเราต่างหาก
อะไรประมาณนั้นแหละ
และแล้ว ความรักแม้จะไม่สมหวังก็ทำให้เราปรับตัวเข้าหาอีกคนโดยที่ไม่ได้โดนเรียกร้อง โดนบังคับ บางครั้งเราก็ปรับ เราก็เปลี่ยนเพราะการกระทำนั้นทำให้เรารู้สึกว่าใกล้กับใครคนนั้นมากขึ้นต่างหาก
http://www.youtube.com/watch?v=ZSMUF8izOJM
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น