"เมารึเปล่าน่ะเมื่อคืน เอารูปออกไปซะ"...
นี่ไม่ใช่ครั้งแรก ประมาณว่า ฉันเจอหน้าเพื่อนคนนี้ทีไรก็เป็นต้องอบรมความประพฤติ โดยเฉพาะการโพสต์รูปในเฟสบุคซะทุกครั้งไป ด้วยเข้าใจในเจตนาดีของเพื่อนที่คบกันมา 20 ปีพอดิบพอดี ฉันเลยเปลี่ยนรูปโพรไฟล์พิคเจอร์เป็นรูปที่ถ่ายคู่กับพี่เคนไปซะงั้น แหม มันก็น่าอยู่หรอกนะ ก็ฉันเล่นโพสต์สารพัดท่า เหมือนๆ กับตอนอายุ 15 ที่โพสต์ให้พ่อถ่ายนั่นแหละ
ไม่รู้เป็นไง เวลาฉันนึกสนุกขึ้นมาทีไร เป็นเรื่องทุกกกกกกก ที
ครั้งนี้น่ะเป็นปาร์ตี้แบบคาวบอยคาวเกิร์ลฉันก็คว้าเสื้อลายสก๊อตมาใส่กับเกาะอกสีดำ กระโปรงมินิยีนส์ และรองเท้าบูทจากเพื่อนผู้อารี ส่วนหมวกก็ไปไถเอาในงาน กะว่าจะไม่คืน แต่แล้วพนักงานที่ร้านก็มาขอไป แถมบอกว่า "ไม่ใช่สองบาทหนิิ" จ๋อยไป
ปาร์ตี้ครั้งนี้คนน้อยมากกกกก แต่ก็ตามหน้าที่ ฉันก็เลยต้องเต้นแร้งเต้นกา โดดเข้าโดดออก ไปร่วมสนุกกินเหล้า 5 ช็อตกับเค้าด้วย มองในแง่ที่คนชอบมองก็ทำตัวเด่น เฟลิร์ต ซ่า เซี้ยว
แต่ถ้ามองอย่างที่ฉันเป็นก็คือ ไหนๆ คนน้อย เราก็ต้องช่วยๆ กันทำให้มันสนุก เปิดแอร์ก็น้อยเลยถอดเสื้อเชิร์ตออก เหลือเกาะอกพร้อมเนินขาวๆ ก็ ว้าว อีกตามเคย ช่วงนี้ฉันผอมลงขาก็ยิ่งเรียวขึ้น โพสต์ท่าถ่ายรูปให้มันสุดๆ ไปเลย แถมเจออีตาแขกอินเดียที่หน้าเหมือนแอฟริกันมาวอแว ไอ้ครั้นจะทำสะบัดสะบิ้งก็จะทำให้งานกร่อย ฉันก็จัดการเต้นหมุนไปหมุนมา หมุนออก ดึงคนอื่นมาหมุนด้วย แล้วก็ชิ่ง ไอ้พอเราทำแบบเนียนๆ มันเหมือนเล่มเกมส์ เลยมาอีกหลายหน
เพื่อนฉันอดรนทนไม่ได้ต้องไปกระซิบกับเพื่อนคนจัดงานแบบที่แปลเป็นภาษาไทยว่า "เพื่อนฉันไม่ใช่ easy catch นะยะ เขามาจากครอบครัวดีมีระดับ"
แถมวันรุ่งขึ้นเพื่อนคนจัดงานโทรไปหาอีตานั่นประมาณอบรมบ่มนิสัยว่าที่ทำเมื่อคืนดีนะที่ฉันไม่ถือ แต่ได้โปรดกรุณางดเว้นการกระทำดังกล่าวด้วยเทอญ
แหม ถ้าได้ดูภาพประกอบจะเห็นว่าฉันเบี่ยงตัวออกทุกครั้งที่เขาเข้ามาถ่ายรูปด้วย จะพันได้ก็แค่แขนฉันเท่านั้นแหละ หน้าหลังรับรองป้องกันไม่ได้แตะอยู่แล้วจ้า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น