เรื่องโง่ๆ

ห่างหายไปนาน ได้อ่านสักขีพยานแห่งความรักของคุณหริ่นแล้วสะดุดที่ "ความรักมันทำให้คนอ่อนแอ"...

ฉันเคยบอกตัวเองว่า "สมองหาย" ทุกครั้งที่มีความรัก

เวลาฉันต้องอยู่กับตัวเอง ฉันก็ทำทุกอย่างเอง แต่เมื่อใดมีคนมาทำให้ ฉันก็ดูจะเป็นอัมพาตไปในทันใด ทีนี้ปัญหามันอยู่ที่ว่า พอไม่มีคนทำให้ ฉันจะกลับมาทำทุกอย่างเองได้เลยรึเปล่า หรือต้องค่อยๆ ทำกายภาพบำบัดจนเดินได้ใหม่อีกครั้ง...

ฉันอยู่ในภาวะสูญญากาศมาร่วมครึ่งปี ไม่นับอาการอัมพาตจากการที่มีคนทำอะไรๆ ให้มาสักปีนึงเห็นจะได้ ฉันทำตัวเองทั้งนั้น ก็เป็นโชคดีอยู่อย่างที่ไม่ต้องโทษดินฟ้าอากาศ โดนประทุษร้ายจากใครๆ นอกเสียจากสองคนที่ฉันยอมให้มีผลกระทบต่อจิตใจมานานแสนนาน

ฉันทำตัวเองทั้งนั้น...

ฉันมีคำถามวิ่งวนแต่เนื่องด้วยผู้เกี่ยวข้องใช้ภาษาไทยเป็นหลักจึงไม่สะดวกจะบอกกล่าวเล่าขาน ณ ที่นี้

มีตัวช่วยบอกแผนเสร็จสรรพ แต่หากเลือกทางที่ "ไม่โง่" ฉันก็จะรู้สึกผิด ฉันเลยเลือกทางที่"โง่" ต่อไป แล้วก็ปล่อยให้ทุกอย่างสะดุดหยุดพักอยู่อย่างนั้น รอจนกว่าปัจจัยภายนอกจะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง แล้วจึงจะเลือกทางเลือกที่ "ไม่โง่" ต่อไป

ฉันมาสะดุดตรงที่ตัวช่วยบอกว่าฉันเป็นคนไม่อดทน วันก่อนดูดวงก็ว่าฉันไม่อดทนเหมือนกัน ตกลงคำว่า อดทน มันแปลว่า อะไรกันแน่ การไม่ชอบแข่งขันชิงดีชิงเด่นกับใคร แปลว่าไม่อดทนเหรอ แล้วทำไมคนชอบหาว่า ฉันชอบเอาชนะล่ะ มันเข้าใจยากอะไรกันนักหนา

หรือฉันเองที่โง่แล้วก็ไม่รู้ตัวเองว่าโง่จริงๆ