วันศุกร์ที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2553

เรื่องดีๆ ก็มีทำ

คนข้างๆ ขอหลายครั้ง เพราะหวังช่วย
ใช่เรื่องกล้วย ฉันหลีกหนี เพราะกลัวผล
ก็วันแม่ ไม่ดูแล เลือกไม่ทน
แต่จนใจ คนว่าให้ ไม่กตัญญู
เขาบอกเสร็จ เกร็ดเล็กน้อย ถ้อยความ
ฉันทำตาม ตั้งแต่ตื่น ไม่ไถถู
โทรไป ในที่สุด ก็ได้รู้
พ่อแม่อยู่ บ้านริมคลอง มองเพดาน

พ่อหกล้ม จำใจ ต้องอยู่เตียง
แม่ข้างเคียง เหนื่อยใจ ไม่หาหมอ
พ่อสุดดื้อ นอนส่วนใหญ่ เอียงตัวงอ
เพราะว่าพ่อ นั่งทีไร ต้องร้องโอย
ใช้วอล์กเกอร์ ที่ฉัน เคยซื้อให้
ค่อยเดินไป หัวใจ พ่อไห้โหย
เข้าห้องน้ำ ลำบากใจ กว่าโดยโบย
ใจร่วงโรย สะโพกร้าว เท้าไม่เดิน

หมอแนะนำ สิ่งควรทำ คือวางยา
แล้วพา ไปหาหมอ อย่าอยู่เฉย
เดี๋ยวจะไม่ อาจเดิน ได้ดั่งเคย
แม่ลองเปรย พ่อไม่เลย พ่อไม่ยอม
ทุกวันนี้ ทำได้ ให้ตามขอ
จงกินต่อ ขอให้ ไม่ผ่ายผอม
ก็เขาไม่คิด ประนีประนอม
คงต้องยอม ทำยังไง ไม่ชอบเลย

ฉันไม่รู้ ฉันควรไป เฝ้าหรือไม่
แม้รู้ใจ อยู่ใกล้ เขาฤาไหว
เพราะฉัน ทำมามาก ทำร้ายใจ
เพราะอะไร ทำไม ไม่ทราบเลย
หลายปีผ่าน วันวาน ไม่สบตา
มีมองมา ไร้วาจา นิ่งเฉย
ฉันไม่รู้ ควรทำ อย่างไรเลย
บางครั้งเปรย แต่ไม่เคย เอ๋ยตอบคำ


อีกสิบวัน แม่ฉัน จะไม่อยู่
สงสัยกรู ต้องไปดู อยู่คู่เขา
ลำบากใจ ใช่เลย ร่วมสองเรา
ไม่รู้เขา อยากให้เรา เฝ้าหรือไร
คงต้องไป ดูแล เขาสักนิด
ลืมเรื่องติด นำ้ตา ต้องไม่ไหล
คงต้องเสี่ยง แม้อาจ ทำร้ายใจ
เขาอาจต้อง จากไป ในไม่นาน

ไม่ได้แช่ง แปลงเรื่อง ให้เปลืองสมอง
ใช่ใฝ่ปอง ตริตรอง คิดเสมอ
ก่อนจากไป ไม่อยาก ให้ต้องเจอ
เรื่องกลุ้มใจ ทำละเมอ เพ้อทุกวัน
ทำอย่างไร ใจพ่อ จึงสงบ
ไม่ต้องจบ ด้วยเรื่องร้าย ในครั้งนั้น
ให้สบายใจ เมื่อใกล้ ถึงแล้ววัน
ต้องจากกัน จากไป ไม่กลับมา

วางแผนให้ ได้ใกล้ คนข้างๆ
ทั้งรูปร่าง เรื่องรู้ใจ ไฉนเหมือน
เพียงอยากให้ พ่อฉัน ได้มีเพื่อน
ไม่ลืมเลือน เรื่องชอบใจ ให้แข็งแรง
ให้พ่อกิน ซี่โครงหมู ที่พ่อชอบ
กินหมูกรอบ และโต้ตอบ ถ้อยแถลง
ฉันตั้งใจ ซื้อแกงบวน ควรแสดง
ให้รู้แจ้ง ชอบอะไร ไม่เคยลืม

น้องสะใภ้ ไม่สบาย เธอแพ้ท้อง
คนที่สอง หลานป้า มาแล้วหรือ
หนทางแก้ งานแสนหนัก นั่นคือ
เธอเลิกยื้อ เลือกครอบครัว ตัวเอง
หากเสียสละ จำนะ พี่บอกให้
พี่เข้าใจ กลัวด้อยค่า โดนข่มเหง
โธ่น้องเอ๋ย พี่ตระหนัก ไม่ต้องเกรง
น้องพี่เอง พี่รู้ ได้คู่ดี

เรื่องตัวฉัน ต้องเริ่มมัน แต่วันนี้
ฉันมีพี่ ที่เมตตา คล้ายเป็นป๋า
ถึงกับว่า จะลงทุน หุ้นการค้า
หากเงินตรา แม่ไม่ให้ ไม่เข้าใจ
การลงทุน ทำหนังสือ ไม่ใช่ยาก
แต่ลำบาก ต้องป่านยาว เข้าใจไหม
ไม่มีเงิน จะทำต่อ ไปทำไม
ไม่ต้องการ ให้ใคร ได้เป็นนาย

เมื่อคืนฉัน นึกได้พลัน ความคิดปิ๊ง
ไม่นอนกลิ้ง หัวใจ เร่ิมมีหวัง
ฉันตั้งมั่น ฉันต้องได้ เป็นคนดัง
ไม่ระวัง ความคิด จะผิดเลย
หากชนะเลิศ รางวัล ชมนาด
จริงดังวาด ไม่ประหลาด แล้ววะเหวย
ได้รางวัล จำมั่น รีบอ่านเลย
ไม่อยู่เฉย หวังได้พิมพ์ คงอิ่มใจ

คิดเอาไว้ คงได้ เปิดโรงเรียน
เปลี่ยนห้องร้าง ข้างล่าง ให้สดใส
คืนนี้ เวลาดี ฉันคงได้
ถกเรื่องใหญ่ ใช่กับใคร ใจแสนดี
พิมพ์หนังสือ แล้วเปิด คอร์สอบรม
ไม่ให้จม ความทุกข์ สุขหลีกหนี
ชวนเพื่อนมา อบรม ห้าคนมี
หกสิบปี น่าจะดี ลองดูกัน

คนข้างๆ เป็นตัวอย่าง คนรุ่นหญ่าย
เขาเล่นได้ เฟซบุค ทุกวันนี้
คล้ายเริ่มติด จิตจดจ่อ รอทุกที
ขอฉันนี้ ได้เล่นบ้าง วางมือ
เล่มที่สอง ขอลอง ปลุกยักษ์
เน้นแน่นหนัก รุ่นหญ่าย เริ่มแย่งยื้อ
ตอบสารพัด คำถาม ของเขาคือ
ได้ฝึกปรือ บทเรียน เขียนหาเงิน

เริ่มศึกษา หาความ เป็นไปได้
ฉันเลือกใช้ iMac ในการสอน
ต้นทุนสูง หายังไง ไม่ขอวอน
เลือกกู้ผ่อน ให้แม่นอน เลิกร้อนใจ
ดูตามดวง จะได้เงิน หากก่อหนี้
ดูฉันซี บ้าอย่างนี้ ใครทนไหว
ฉันคงวุ่น หวังได้สอน คนรุ่นหญ่าย
สู้ต่อไป สู้ไม่ได้ ก็ต้องทน

คืนนี้ Feasibility Study
ทำให้พี่ ช่วยดูที ทำได้ไหม
ฉันลงแรง สถานที่ อีกเครื่องใช้
แล้วเรื่องใด ทำประจำ ให้ทำเลย
ล้มแล้วลุก ปลุกยักษ์ตื่น แล้วลื่นไหล
ฉันคงได้ ลุกยืน ชื่นใจหลาย
ทุกข์ที่ถม ทำขม คงกลับกลาย
เป็นสบาย ทำคนใกล้ ไม่หม่นเอย












ไม่มีความคิดเห็น: