คนคิดมาก บอกตัวเอง คงคิดผิด
ครั้นไม่ติดใจ ไม่ได้ ทนไม่ไหว
หลายๆ ครั้ง ไม่อธิบาย ชี้แจงไป
เพราะกลัวใจ คิดผิด ไม่คิดดี
ฉันเคยยื่น ให้น้อง ได้ดูแหวน
ไม่ได้ plan ว่าจะข่ม เลยนั่นนี่
น้องตอบ แหวนน้องสวม สู้ไม่ได้หรอกพี่
ฉันรู้ดี คิดในใจ ฉันผิดเอง
แต่ว่าหาก ฉันร้อนตัว มัวแก้ต่าง
เหมือนเข้าข้าง ตัวเอง ควรแล้วหรือ
ชี้แจงไป ไร้ประโยชน์ เพราะมันคือ
ว่าฉันถือ แก้ตัวไป คล้ายเป็นจริง
คนส่วนใหญ่ ไม่พูด กันตรงๆ
จงรู้ฉัน ขวานผ่าซาก หรือเลือกนิ่ง
ใครว่าโกง ไม่เป็นเพื่อน ปล่อยให้ทิ้ง
ไม่ท้วงติง ไม่อยากมอง ใครไม่ดี
ไม่หยาบคาย แต่เพื่อน หายไปหมด
ฟ้ากำหนด ให้สัมพันธ์ ไม่ดีฉัน
ไม่พยายาม ไม่พูด เลือกเงียบงัน
หวังสักวัน เขารู้ ฉันเป็นไง
พยายาม เคยทำ พยายามมาก
แต่เหมือนมี ขี้กลาก ทำไงได้
พี่คนหนึ่ง บอกว่า รูปภายใน
ฉันสดใส ไม่เกลียดใคร ไม่ต้องการ
โกรธไม่ง้อ ไม่วอแว เพราะไม่ชอบ
ไม่พูดตอบ ไม่อะไร อะไรทั้งนั้น
พูดแล้วผิด จะพูดไป ทำไมกัน
อันตัวฉัน พูดอะไรมัน ก็ไม่ดี
แต่คนเรา ยังไง ก็ต้องพูด
ทำหมดมู้ด ฉันเอง ทุกสถานที่
โทษคนอื่น โทษไม่ได้ ทำไงดี
คุณหมอ House แบบนี้ ฉันก็เป็น
หนังเรื่องหนึ่ง แม่ลูกสาว ร้าวสัมพันธ์
เข้าใจกัน ไม่มีวัน เข้าใจไหม
แต่ตอนท้าย เรื่องเฉลย ว่าทำไม
เพราะไม่อยาก ทำร้ายใคร ไม่จริงๆ
คุณแม่ เครียดเรื่องราว ในชีวิต
ฟ้าลิขิต เจอเรื่องโศก อีกโรคซิ่ง
เอาแต่วิ่ง เข้าหา เหมือนเสกปิ๊ง
อยากจะทิ้ง ทำไม่ได้ เกาะกอดใจ
ในที่สุด ลูกสาว ก็ได้รู้
เมื่อได้ดู รูปอดีต ฟังเรื่องหลาย
เพื่อนของแม่ ตีแผ่ ให้เข้าใจ
รักลูกมาก เจ้าดวงใจ แม่ไห้ตรม
แม่หลีกหนี เดี๋ยวแม่ ทำไม่ดี
ชีวิตนี้ เกิดมา ต้องขื่นขม
เรื่องร้ายๆ ที่กร่ำกราย ทุกข์ระทม
ไม่อยากทำ ให้ลูกขม ตรมเช่นตัว
ฉันก็คิด คล้ายๆ กับคุณแม่
รักแน่แท้ จึงหลีกไกล ไม่เยี่ยมหา
คนหนึ่งคน สอนไป ตามวาจา
ไม่หรอกหนา ไม่เป็น ดั่งพร่ำเตือน
เด็กๆ ตั้งแต่เล็ก ได้เรียนรู้
เอาอย่างครู พ่อแม่ เลียนแบบเหมือน
ไม่ตั้งใจ มันเป็นไป ตามแบบเพื่อน
เรื่องที่เตือน ไม่ทำ ทำที่เป็น
ฉันไม่ไป เยี่ยมหลานป้า บ่อยๆ
เจ้าตัวน้อย เหมือนฉัน เรื่องหลายๆ
พ่อแม่เขา อาจไม่อยาก ให้ลูกกลาย
เป็นคล้ายๆ ฉันอีกคน ไม่ต้องการ
ฉันเป็นไร ฉันแน่ใจ ว่าฉันชอบ
ออกนอกกรอบ ไม่ตอบ ไม่อ่อนหวาน
คนตรงๆ คนไม่ชอบ ไม่ได้การ
นานๆ จึงไปเยี่ยม หลานสักที
ถ้าหลานโต แล้วนิสัย คล้ายๆ ฉัน
จะว่ากัน ก็ไม่ได้ เข้าใจไหม
ฉันคงต้อง ป้องกันตัว เพื่อสุขใจ
ใครเลี้ยง ก็ทำให้ คล้ายเจ้าตัว
ยังก่อน ยังไม่รับ โทรศัพท์
ยังไม่รับ ยังพักใจ ให้สุขสันต์
ไม่ต้องการ ได้ยินคำ เสียดใจกัน
จากคนนั้น คนสำคัญ คนที่รู้ว่าใคร
รักตัวเอง จำไว้ รักตัวเอง
ไม่ต้องเกรง ไม่อยาก รู้สึกผิด
ไม่เอาแล้ว ไม่ให้ อะไรสะกิด
ฉันห่วงจิต กลัวใจ ไหม้ระทม
ประวัติมี ญาติพี่น้อง ต้องคำสาป
ฉันจึงกราบ ขอพระ ไม่อยากขม
ทำซ่า ไม่ประมาณตน คงได้ตรม
จิตต้องข่ม ช่างมัน วันนี้พอ
ป้าของฉัน ฝันค้าง ร้างในจิต
ไม่ทำผิด ไม่คิดแย่ง ผลงานเขา
แต่เจอ คนเขา แทงหลังเอา
ป้าเศร้า ป้าตรม ระทมใจ
ฉันสงสัย จำมั่น ฉันอยากรู้
เหมือนเป็นครู สอนสั่ง บ่มนิสัย
ป้าดูดวง จำแม่น กว่าเรื่องใด
แม้ป้าไม่ ทำงาน แต่นั้นมา
ป้าพูดเรื่อง วิชาการ เศรษฐกิจ
เรื่องส่วนตัว สักนิด ทำหน้าใส
ป้าไม่ยุ่ง เรื่องส่วนตัว ของใครๆ
เหมือนปิดใจ ไม่รับ หนีความจริง
ลุงอีกคน พูดจา เหมือนหาเรื่อง
ทำวางเขื่อง คนเคือง อยากทอดทิ้ง
แต่พี่น้อง คลานตามมา ให้พักพิง
ฉันนั่งนิ่ง ฟังคำ ว่าทำไม
ลุงขอลา ที่ทำงาน เขาไม่ให้
ลุงจะไป งานศพยาย ไม่ให้หรือ
ลุงไม่ทำ งานต่อ ทำเสียชื่อ
แม่ไม่ถือ แม่เข้าใจ ไม่ว่าเลย
แต่ละคน มีลิมิต ที่แตกต่าง
เอาใจเขา ใส่เราบ้าง จะดีไหม
พี่ของเพื่อน แค่โดนล้อ แรกรุ่นวัย
วิปลาส รับไม่ได้ ใจพัง
ญาติห่างๆ มีอีกหลาย คนนะ
แล้วฉันจะ เสี่ยงทำไม เพื่ออะไรหรือ
แม่ยอมให้ ไม่ทำงาน ยังดื้อ
ตอนนี้ฉัน ไม่ยื้อ แม่บื้อเลย
หยุดยืนยัน คำพูด ของตัวเอง
อย่าข่มเหง ทำร้ายใจ เลยแม่เอ๋ย
ผมปรกหน้า ตอนนี้ ปล่อยโทรมเลย
อย่าเปรย เรื่องใดๆ ให้ช้ำทรวง
ตอนนี้ทำ แต่เรื่อง ที่ชอบคิด
เลิกกลัวผิด ปิดใจ เคยโศกเสมอ
หลีกเรื่องทุกข์ ใดๆ ไม่อยากเจอ
ไม่ว่าใคร ไม่ยอมให้ ทำอันตราย
อยากหยุดพัก ยังคง รู้สึกเหนื่อย
อยู่นิ่งๆ ต่อไปเรื่อย สุขหลาย
เมื่อคืนฝัน จัดต้นไม้ ยักย้าย
รู้สึกสบาย แสนสุขกาย ยิ้มใจ
ครั้นไม่ติดใจ ไม่ได้ ทนไม่ไหว
หลายๆ ครั้ง ไม่อธิบาย ชี้แจงไป
เพราะกลัวใจ คิดผิด ไม่คิดดี
ฉันเคยยื่น ให้น้อง ได้ดูแหวน
ไม่ได้ plan ว่าจะข่ม เลยนั่นนี่
น้องตอบ แหวนน้องสวม สู้ไม่ได้หรอกพี่
ฉันรู้ดี คิดในใจ ฉันผิดเอง
แต่ว่าหาก ฉันร้อนตัว มัวแก้ต่าง
เหมือนเข้าข้าง ตัวเอง ควรแล้วหรือ
ชี้แจงไป ไร้ประโยชน์ เพราะมันคือ
ว่าฉันถือ แก้ตัวไป คล้ายเป็นจริง
คนส่วนใหญ่ ไม่พูด กันตรงๆ
จงรู้ฉัน ขวานผ่าซาก หรือเลือกนิ่ง
ใครว่าโกง ไม่เป็นเพื่อน ปล่อยให้ทิ้ง
ไม่ท้วงติง ไม่อยากมอง ใครไม่ดี
ไม่หยาบคาย แต่เพื่อน หายไปหมด
ฟ้ากำหนด ให้สัมพันธ์ ไม่ดีฉัน
ไม่พยายาม ไม่พูด เลือกเงียบงัน
หวังสักวัน เขารู้ ฉันเป็นไง
พยายาม เคยทำ พยายามมาก
แต่เหมือนมี ขี้กลาก ทำไงได้
พี่คนหนึ่ง บอกว่า รูปภายใน
ฉันสดใส ไม่เกลียดใคร ไม่ต้องการ
โกรธไม่ง้อ ไม่วอแว เพราะไม่ชอบ
ไม่พูดตอบ ไม่อะไร อะไรทั้งนั้น
พูดแล้วผิด จะพูดไป ทำไมกัน
อันตัวฉัน พูดอะไรมัน ก็ไม่ดี
แต่คนเรา ยังไง ก็ต้องพูด
ทำหมดมู้ด ฉันเอง ทุกสถานที่
โทษคนอื่น โทษไม่ได้ ทำไงดี
คุณหมอ House แบบนี้ ฉันก็เป็น
หนังเรื่องหนึ่ง แม่ลูกสาว ร้าวสัมพันธ์
เข้าใจกัน ไม่มีวัน เข้าใจไหม
แต่ตอนท้าย เรื่องเฉลย ว่าทำไม
เพราะไม่อยาก ทำร้ายใคร ไม่จริงๆ
คุณแม่ เครียดเรื่องราว ในชีวิต
ฟ้าลิขิต เจอเรื่องโศก อีกโรคซิ่ง
เอาแต่วิ่ง เข้าหา เหมือนเสกปิ๊ง
อยากจะทิ้ง ทำไม่ได้ เกาะกอดใจ
ในที่สุด ลูกสาว ก็ได้รู้
เมื่อได้ดู รูปอดีต ฟังเรื่องหลาย
เพื่อนของแม่ ตีแผ่ ให้เข้าใจ
รักลูกมาก เจ้าดวงใจ แม่ไห้ตรม
แม่หลีกหนี เดี๋ยวแม่ ทำไม่ดี
ชีวิตนี้ เกิดมา ต้องขื่นขม
เรื่องร้ายๆ ที่กร่ำกราย ทุกข์ระทม
ไม่อยากทำ ให้ลูกขม ตรมเช่นตัว
ฉันก็คิด คล้ายๆ กับคุณแม่
รักแน่แท้ จึงหลีกไกล ไม่เยี่ยมหา
คนหนึ่งคน สอนไป ตามวาจา
ไม่หรอกหนา ไม่เป็น ดั่งพร่ำเตือน
เด็กๆ ตั้งแต่เล็ก ได้เรียนรู้
เอาอย่างครู พ่อแม่ เลียนแบบเหมือน
ไม่ตั้งใจ มันเป็นไป ตามแบบเพื่อน
เรื่องที่เตือน ไม่ทำ ทำที่เป็น
ฉันไม่ไป เยี่ยมหลานป้า บ่อยๆ
เจ้าตัวน้อย เหมือนฉัน เรื่องหลายๆ
พ่อแม่เขา อาจไม่อยาก ให้ลูกกลาย
เป็นคล้ายๆ ฉันอีกคน ไม่ต้องการ
ฉันเป็นไร ฉันแน่ใจ ว่าฉันชอบ
ออกนอกกรอบ ไม่ตอบ ไม่อ่อนหวาน
คนตรงๆ คนไม่ชอบ ไม่ได้การ
นานๆ จึงไปเยี่ยม หลานสักที
ถ้าหลานโต แล้วนิสัย คล้ายๆ ฉัน
จะว่ากัน ก็ไม่ได้ เข้าใจไหม
ฉันคงต้อง ป้องกันตัว เพื่อสุขใจ
ใครเลี้ยง ก็ทำให้ คล้ายเจ้าตัว
ยังก่อน ยังไม่รับ โทรศัพท์
ยังไม่รับ ยังพักใจ ให้สุขสันต์
ไม่ต้องการ ได้ยินคำ เสียดใจกัน
จากคนนั้น คนสำคัญ คนที่รู้ว่าใคร
รักตัวเอง จำไว้ รักตัวเอง
ไม่ต้องเกรง ไม่อยาก รู้สึกผิด
ไม่เอาแล้ว ไม่ให้ อะไรสะกิด
ฉันห่วงจิต กลัวใจ ไหม้ระทม
ประวัติมี ญาติพี่น้อง ต้องคำสาป
ฉันจึงกราบ ขอพระ ไม่อยากขม
ทำซ่า ไม่ประมาณตน คงได้ตรม
จิตต้องข่ม ช่างมัน วันนี้พอ
ป้าของฉัน ฝันค้าง ร้างในจิต
ไม่ทำผิด ไม่คิดแย่ง ผลงานเขา
แต่เจอ คนเขา แทงหลังเอา
ป้าเศร้า ป้าตรม ระทมใจ
ฉันสงสัย จำมั่น ฉันอยากรู้
เหมือนเป็นครู สอนสั่ง บ่มนิสัย
ป้าดูดวง จำแม่น กว่าเรื่องใด
แม้ป้าไม่ ทำงาน แต่นั้นมา
ป้าพูดเรื่อง วิชาการ เศรษฐกิจ
เรื่องส่วนตัว สักนิด ทำหน้าใส
ป้าไม่ยุ่ง เรื่องส่วนตัว ของใครๆ
เหมือนปิดใจ ไม่รับ หนีความจริง
ลุงอีกคน พูดจา เหมือนหาเรื่อง
ทำวางเขื่อง คนเคือง อยากทอดทิ้ง
แต่พี่น้อง คลานตามมา ให้พักพิง
ฉันนั่งนิ่ง ฟังคำ ว่าทำไม
ลุงขอลา ที่ทำงาน เขาไม่ให้
ลุงจะไป งานศพยาย ไม่ให้หรือ
ลุงไม่ทำ งานต่อ ทำเสียชื่อ
แม่ไม่ถือ แม่เข้าใจ ไม่ว่าเลย
แต่ละคน มีลิมิต ที่แตกต่าง
เอาใจเขา ใส่เราบ้าง จะดีไหม
พี่ของเพื่อน แค่โดนล้อ แรกรุ่นวัย
วิปลาส รับไม่ได้ ใจพัง
ญาติห่างๆ มีอีกหลาย คนนะ
แล้วฉันจะ เสี่ยงทำไม เพื่ออะไรหรือ
แม่ยอมให้ ไม่ทำงาน ยังดื้อ
ตอนนี้ฉัน ไม่ยื้อ แม่บื้อเลย
หยุดยืนยัน คำพูด ของตัวเอง
อย่าข่มเหง ทำร้ายใจ เลยแม่เอ๋ย
ผมปรกหน้า ตอนนี้ ปล่อยโทรมเลย
อย่าเปรย เรื่องใดๆ ให้ช้ำทรวง
ตอนนี้ทำ แต่เรื่อง ที่ชอบคิด
เลิกกลัวผิด ปิดใจ เคยโศกเสมอ
หลีกเรื่องทุกข์ ใดๆ ไม่อยากเจอ
ไม่ว่าใคร ไม่ยอมให้ ทำอันตราย
อยากหยุดพัก ยังคง รู้สึกเหนื่อย
อยู่นิ่งๆ ต่อไปเรื่อย สุขหลาย
เมื่อคืนฝัน จัดต้นไม้ ยักย้าย
รู้สึกสบาย แสนสุขกาย ยิ้มใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น