วันนี้ก็เป็นอีกวันที่เขาแวะเวียนผ่านมาในชีวิต ในกลุ่มญาติสนิทของฉัน
"คนอะไร ชวนไปไหนก็ไป ไม่ว่าจะงานญาติ งานเลี้ยงแชร์ ตกลงเขาคิดอะไรมั้้ยนั่น"
ฉันยังไม่วายสงสัยอยู่เช่นเคย ดูท่าแล้วคงจะปฏิเสธไม่เป็น โกรธไม่เป็น ไม่พูดไม่บอกใดๆ จนถึงกับต้องถามว่า "เคยโกรธใครมั้ย เวลาคนมาชอบท่าทางคงไม่กล้าบอกปฏิเสธ แล้วเวลาชอบใครล่ะ กล้าบอกเขามั้ย"
น่าแปลกที่ได้คำตอบทันควัน
"เคย บางครั้งเขาก็รู้ บางครั้งก็ไม่ ถ้าชอบใครก็บอกเขาเลย แต่เวลาบอกปัดคนที่มาสนใจก็ลำบากหน่อย"
ฉันไม่ค่อยแน่ใจว่าเขาปฏิเสธคนไม่เป็นหรือชอบที่จะอยู่ในวังวนของหมู่ญาติของฉันกันแน่
อันที่จริงวันนี้ เขาควรจะกลับบ้านไปพร้อมๆ กับญาติที่มาทานข้าวด้วยกัน แต่ฉันก็รู้ว่า แม่คงจะชวนเขาเดินมาที่บ้านน้องชาย แล้วเราทั้งหมดก็ดูหลาน ดูทีวีกันอีกร่วมชั่วโมง ฉันเรียกให้มาถ่ายรูปร่วมกับฉันและหลานก็มา แถมท้ายยัง บอกไปว่า ถ้ารูปนี้กระจายทั่วอินเตอร์เน็ตสาวๆ ของพี่หายหมดแน่ จะว่าไปแล้ว ชวนเขาถ่ายรูป ถ้าเขาไม่มาถ่ายด้วยก็แปลกอะนะ
สรุปว่า จะอย่างไร ฉันก็ยังคงมีหน้าที่เป็นกางขวางคอระหว่างพี่กับน้องสาวของฉัน เพื่อมิให้น้องสาวลำบากใจมากไปกว่านี้ แต่ก็ต้องเสี่ยงกับการต้องฟื้นฟูสัมพันธ์ระหว่างฉันกับแม่อีกแล้ว เพราะมาขัดใจความมุ่งมาดปรารถนาอันเด็ดเดี่ยวของพระมารดาที่ต้องการได้ลูกเขยคนนี้มากกว่าเป็นแค่ลูกชายอุปโลกน์
มีหลายคนที่เริ่มแสดงความคิดเห็นว่าพี่เขาเหมาะกับฉันมากกว่านา โอย เอาปัญหามาให้ฉันอีกแล้ว แถมยังแนะว่าให้ฉันไปจีบอีกต่างหาก ฉันว่า ฉันต้องตายแน่ๆ ถ้าไปหักอกพี่คนนี้ คนที่เอาฉันตายไม่ใช่ใครหรอก
แม่ฉันเอง!!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น