วันศุกร์ที่ยังไม่สุก

วันนี้ไปตลาดมา...

ขับรถออกจากประตูคอนโด มองไปทางขวา หน้าปากซอยเห็นรถติดหนึบบนถนนพหลโยธิน ยังไงก็ต้องเลี้ยวซ้าย ก็เลยเลี้ยวซ้าย ทะลุตรอกซอกซอยจนไปออกซอยอารีย์ ร้านค้าคึกคัก แผงลอยขายของเต็มไปหมด รถจอดสองข้างทาง หาที่จอดรถยากเหลือเกิน ฉันวนอยู่สามรอบ หลังจากที่โดนบีบแตรไล่ กับคิดต่างเรื่องจอดบริเวณห้ามจอดกับคนข้างๆ ในที่สุดก็ได้จอดตรงแผงลอยขายผักที่คนข้างๆ ไปซื้อเข้าบ้านเป็นประจำ

แวะกินเย็นตาโฟก่อนชอปครั้งใหญ่ อากาศร้อนมาก ร้านก๋วยเตี๋ยวที่เดินผ่านฉีดน้ำขึ้นกันสาด น้ำไหลไปโดนมอเตอร์ไซด์สามคันที่จอดข้างใต้ คันนึงมีผ้าสีน้ำเงินอ่อนวางคลุมเบาะสีดำ ไม่รู้ว่ากันเบาะที่นั่งร้อนหรือกันมันเปียกน้ำ น่าเห็นใจทั้งเจ้าของร้านก๋วยเตี๋ยวและเจ้าของรถมอเตอร์ไซด์ แต่ไม่แน่นะ มอเตอร์ไซด์ที่โดนน้ำอาจจะแห้งก่อนเจ้าของกลับมาก็ได้

ซื้อทั้งของคาว ได้ปลาอินทรีกับปลากระพง กุ้งครึ่งกิโล หอยนางรม ส่วนผัก ได้ยอดมะพร้าว มะเขือเทศ หัวหอม มะนาว ผักกาดแก้ว ผักหวานและเห็ดอีก 3 ชนิด ถั่วต้ม 20 บาท ก่อนกลับสอยมังคุด เงาะและกล้วยน้ำว้า แหม เดี๋ยวนี้ฉันกินอาหารครบทุกหมู่เลยนะเนี่ย

มื้อเย็นเป็นยำมะเขือยาวกับปลากระพงนึ่งมะนาว ถ้าไม่รีบกิน มะเขือยาวคงจะเน่าในไม่ช้า แกล้มเบียร์แช่แข็งจนเป็นเกล็ด 2 ขวดที่เหลือจากคราวก่อน แล้วฉันก็มานั่งหน้าคอมฯเหมือนเดิมนี่แหละ

เหตุการณ์บ้านเมืองดูจะนิ่งๆ แต่ไม่รู้ว่าจะเป็นน้ำนิ่งไหลลึกรึเปล่า ได้อ่านบทความดีๆ ของคุณสมเถา สุจริตกุล แล้วก็ได้เห็นมุมมองประหลาด เขาคิดว่าอภิสิทธิ์น่ะเสื้อแดง ส่วนทักษิณน่ะเสื้อเหลือง อ่านดูก็เข้าใจความคิดของเขา มีอีกหลายมุมให้มอง แค่แดงกับเกลียดแดงมันไม่พอหรอก

วันนี้รีบโหลดหนังมาดูดีกว่า เดี๋ยวจะหลับก่อนจบเหมือนคราวที่แล้ว ไปละนะเธอ ^_^