วันจันทร์ที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2552

หลงรักคุณชายเทวดาเข้าให้แล้ว...


ละครแจ๋วใจร้ายกับคุณชายเทวดาเป็นหนึ่งในหนังที่ฉันจัดประเภทว่าไร้สาระ แต่ตามดูเพราะตกหลุมรักคุณชายมาดเซอร์ 

จริงๆ ไม่ว่าเรื่องไหนมันก็มีสาระทั้งนั้นแหละ อยู่ที่ว่าจะมองในมุมไหน

ในสายตาของนมแจ่ม คนเก่าแก่ที่เลี่้ยงดูคุณชายและเข้าใจเขายิ่งกว่าใคร คุณชายเป็นคนที่น่าสงสาร คุณชายไม่มีใครอีกแล้ว นอกจากนมแจ่ม และนมแจ่มก็เป็นคนที่ขอร้องให้หลานสาว แจ๋ว มาดูแลคุณชายช่วงที่นมแจ่มป่วยอยู่ที่โรงพยาบาล

ทั้งเรื่องแจ๋วจะอ้างว่าถ้าคุณชายไม่ทำอย่างที่เธอบอก คุณชายก็จะไม่ได้พบกับนมแจ่ม คล้ายกับว่านมแจ่มเป็นคนเดียวที่มีความสำคัญในชีวิตของเขา เพื่อนมแจ่ม คุณชายทำได้ทุกอย่าง เพื่อแก้แค้นพระบิดา คุณชายพร้อมจะทำตรงกันข้ามกับที่พ่อต้องการ

ดูๆ ไปก็ โอ อะไรพ่อคุณชายของฉันจะหลงกลแม่ใหม่กับลูกชายตัวร้ายขนาดนี้ คุณแม่ใจร้ายก็รู้แกว เมื่อใดที่ต้องการให้คุณชายทำอะไร เจ้าหล่อน (แสดงโดยสรารัตน์ หรุ่งเรืองวงศ์ ที่ยังสวยเด้งอยู่อย่างไม่น่าเชื่อ) ก็จะพูดในทางตรงกันข้าม

วันนี้ดูรายการเบื้องหลังแวดวงบันเทิง พ่อสุดหล่อของฉันตัดผมแล้วอะ  ตัดแล้วไม่หล่อโดนใจเหมือนเก่าแล้วนะ แถมฮอร์โมนหนุ่มยังทำให้สิวผุดออกมาประปรายบริเวณแก้ม

ฉันนั่งหาเหตุผลอยู่ว่า ฉันชอบเขาเพราะอะไร เพราะหน้าตาจริงๆ เหรอ ก็คงงั้นแหละ บวกกับรูปร่างเก้ๆ กังๆ ตามสเปค และท่าทางสุดเก๊กเพราะบุคลิกเป็นอย่างนั้นเอง ไม่ได้ตั้งใจจะทำหยิ่งให้ใครๆ ไม่ชอบหรอก ตรงกันข้ามซะอีก ไหนๆ ก็โดนแกล้งไม่ได้รับความยุติธรรมตั้งแต่เด็กแล้ว เขาก็เลยประชดมันทุกอย่างในชีวิตไปเลย

แจ๋วในเรื่องนี้ฉันก็ชอบ ขอบเพราะเป็นภาพของอั้มที่ไม่ได้เป็นสาวเปรี้ยว ออกจะไปทางวาบหวามยั่วยวน เป็นเซ็กซ์ซิมโบลอย่างที่มักจะเห็นๆ กัน มีพี่ๆ บอกฉันว่า คนเราต้องแต่งตัวสวยอยู่เสมอ เพราะเมื่อใดที่โทรม ภาพจะติดตา แต่ฉันว่า ฉันชอบแจ๋วในบทบาทนี้นา นักแสดงจะให้เล่นอยู่บทเดียวก็น่าเบื่อแย่ดิ 

ฉันนั่งนึกอยู่ในใจว่า เอ ถ้าคุณชายตัดผมแล้ว ฉันจะยังหลงรักอยู่มั้ยหนอ...



ไม่มีความคิดเห็น: