การได้ไปค้นอัลบั้มรูปเก่าๆ ทั้งรูปตัวเอง ครอบครัวและเพื่อนๆ ก็ทำให้ย้อนนึกไปถึงความทรงจำแห่งความสุข ฉันยิ้ม หัวเราะ เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในแต่ละช่วง ช่างเป็นความสุขที่ไม่ต้องไปลงทุนลงแรงหรือไขว่คว้าหามาจากไหน
คนที่อยู่ในรูปถ่าย รวมถึงเพื่อนๆ ของคนเหล่านั้น หรือแม้กระทั่งเพื่อนๆ ของฉันที่ไม่ได้เจอะเจอกันมานาน แต่ติดตามความเคลื่อนไหวของฉันผ่านชุมชนออนไลน์ ก็แสดงความคิดเห็น แสดงความรู้สึกให้ฉันรับรู้ได้ว่า เขาเหล่านั้นก็รู้สึกดีที่ได้เห็นภาพความทรงจำเก่าๆ
เปิดอีเมลมาที ต้องคอยเช็ครายการความคิดเห็นที่เพื่อนๆ แสดงผ่านชุมชนออนไลน์ จนดูไป คล้ายๆว่าของเล่นจะกลายเป็นงานหลัก แล้วงานหลักจะกลายเป็นงานอดิเรกซะนั่น ไม่แค่นั้นโลกยังใจดีส่งผู้ช่วยมาให้ฉันดั่งสวรรค์สั่งมา เรื่องนี้ไว้เล่าตอนท้ายตามลำดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นละกันเนอะ
งานที่ลิสต์ไว้ว่าจะทำวันนี้ สำเร็จเสร็จสิ้นขาดอยู่หนึ่งเรืื่องจากสองแหล่งที่คงต้องขอความเห็นจากหุ้นส่วนเพิ่มเติม แต่ขอเวลาคิดให้ตกผลึกก่อนอีกสักนิด
งานที่ค้างคา คนที่ช่วยงานอยู่ก็คงยังไม่ทิ้ง แต่ฉันก็ไม่หวังอะไรนักหนา ดีจัง ที่เมื่อไม่หวังก็ไม่เครียด เสียอารมณ์
วันนี้ได้ฤกษ์คุยกับเพื่่อนเก่าอีกครั้ง ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ แทบไม่น่าเชื่อว่าไม่ได้พบกันมา 20 ปีไม่ขาดไม่เกิน คนเราถ้าความเป็นเพื่อนยังคงอยู่ เราก็ยังต่อกันติดเสมอ ดูๆ ไปแล้ว คนที่จะอยู่กับเราไปจนแก่ ไปไหนมาไหนกับเรา ก็คงจะเป็นเพื่อนที่แสนดีนั่นเอง
กลับมาเจอแบบทดสอบเกี่ยวกับสถานที่เรียนเก่าๆ ทำให้้ย้อนเวลาไปเป็นช่วงๆ สมัยเด็กๆ ฉันชอบกินลาบปลาหมึกมาก ประมาณว่าต้องซื้อกินทุกวันก่อนกลับบ้าน เพิ่งรู้เหมือนกันว่าเป็นของโปรดของเพื่อนอีกหลายๆ คน ใครๆ เขามักจะพูดว่า คนแก่ชอบรำลึกความหลัง ไม่เห็นจะเป็นไร ถ้านึกถึงแล้วมีความสุข หนังจะเหี่ยว ตาจะยาว พุงจะย้อย จะต้องไปแคร์อะไร
ยังมีสายโทรศัพท์จากน้องสุดเลิฟ โทรมาหาหลายรอบ ในขณะที่ฉันรับสายคนใกล้ชิดที่กลายมาเป็นคนช่วยงาน ทั้งสองสายโทรมาด้วยความรู้สึกดีๆ ที่มีให้กับฉัน อะไรที่ฉันจะช่วยได้ ฉันก็ช่วย ส่วนใครจะมาร่วมเฮฮามีเวลาแห่งความสุขด้วยกันก็ยินดี คิดๆ แล้ว ไม่น่าเชื่อว่าฉันมีเพื่อนดีๆ เพื่อนน่ารักน่าคบไม่น้อยเลย นั่นอาจเป็นเพราะว่า เพื่อนของฉันเมื่อผ่านด่านคนแปลกหน้าเข้ามาแล้ว ทุกคนคือเพื่อนที่ฉันจะดีใจที่ได้เจอ เราอาจจะไม่ได้มีอะไรเหมือนกัน แต่เรามีความรู้สึกดีๆ ให้แก่กัน เรานึกถึงกันในยามมีปัญหา เราพึ่งพาอาศัยกันในยามยาก และเราก็อุ่นใจได้ว่า เราจะมีกันและกัน ไม่ว่าเราจะห่างหายไม่ได้พบหน้ากันมานานกี่สิบปีก็ตาม
บทสนทนาสุดท้าย ดั่งเทวดามาโปรด ไม่ใช่คุณชายเทวดาที่ฉันกำลังคลั่งหรอกนะ แต่เป็นนางฟ้าชื่อน้องใหญ่ ที่ตั้งใจจะมาช่วยงาน ดูๆ ไปแล้ว น้องคงจะมายกภูเขาออกจากอกของฉันได้อย่างแน่นอน ในขณะเดียวกัน น้องก็จะได้มีเวลาใกล้ชิดกับลูกมากขึ้น เพราะงานของฉันไม่ต้องเข้าออฟฟิศ แหม แค่นี้ฉันก็แฮปปี้จนนอนไม่หลับแล้ว แต่ก่อนหน้าที่จะคุยกับน้องใหญ่ ไปทำบททดสอบเรื่องส่วนตั๊วส่วนตัวได้ผลลัพธ์มาว่าฉันเป็น
an amazing kisser
ประมาณว่า เธอจูบฉัน รอยจูบนั้นย่อมติดจนตาย จะลบรอยจูบอย่างไรไม่หาย อย่าลืม อย่าลืม
อุ้ย เขิน 555
สงสัยละซิ ของแบบนี้ไม่ลองไม่รู้ครับท่าน!!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น