วันจันทร์ที่ 4 สิงหาคม พ.ศ. 2551

เรื่องของคนรักหนังสือ

84 Charing Cross Road

ฉันได้เห็นและได้พิมพ์ชื่อที่อยู่นี้มาแล้วหลายครั้ง แต่ไม่เคยฉุกคิดเลยว่ามันเป็นเลขที่และชื่อถนน ไม่น่าเชื่อว่าอะไรที่มันอยู่ตรงหน้า แต่กลับไม่ได้รู้ว่ามันคืออะไร ทั้งๆ ที่มันดูง่ายซะเหลือเกิน

ฉันแค่คิดว่า ถ้าฉันรู้จักหนังสือต่างๆ ที่กล่าวถึงในหนังเรื่องเดียวกับชื่อหนังสือ ฉันคงจะอินยิ่งไปกว่านี้ แต่แค่นี้ก็ทำให้ฉันน้ำตาตกไปเรียบร้อยแล้ว ปกติฉันจะซื้อหนังสือใหม่เอี่ยม ไม่เคยมีใครอ่านมาก่อน ในขณะที่นางเอกของเรื่องจะซื้อหนังสือก็ต่อเมื่อเคยอ่านแล้วเท่านั้น แล้วฉันก็ต้องมีอันได้ซื้อหนังสือเก่ามาอ่านโดยไม่ได้คิดมาก่อน ฉันได้รับหนังสือที่ห่อมาในกล่องอย่างดีจากร้านหนังสือเก่าที่สามารถสั่งซื้อได้ผ่านอินเทอร์เน็ต เป็นร้านที่คอหนังสือเก่าต้องรู้จักแน่ๆ ฉันเปิดกล่องที่บรรจุหนังสือออกมา เห็นหนังสือในห่อกระดาษสีน้ำตาลวางอยู่บนกระดาษสีชมพูที่ตัดเป็นฝอยเล็กๆ เหมือนผ่านเครื่องทำลายกระดาษมายังไงอย่างนั้น เปิดห่อกระดาษสีน้ำตาลก็จะเจอหนังสือที่สั่ง แต่ละเล่มห่อด้วยพลาสติกอย่างดีและประณีต ประณีตตั้งแต่กล่องพัสดุที่ส่งมาจนถึงหนังสือที่ได้รับ ฉันรู้สึกได้ถึงความรัก ความใส่ใจของคนที่ห่อและส่งหนังสือนี้มาให้ฉัน ความรู้สึกอบอุ่นที่แผ่มาจากหนังสือของคนที่ชอบอะไรเหมือนๆ กัน ซึ่งไม่ต่างจากที่ฉันรับรู้ได้จากพระเอกและนางเอกของหนังที่เพิ่งดูจบไปเรื่องนี้

คนพูดจาภาษาเดียวกัน ชอบอะไรเหมือนๆ กัน ไม่เคยพบเจอกันหรือมีความสัมพันธ์นอกลู่นอกทาง เป็นความรู้สึกที่สูงส่ง บริสุทธิ์ และจะสัมผัสได้โดยคนที่สามารถเข้าถึงเท่านั้น ไม่มีการส่งผ่านความรู้สึกด้วยคำพูดที่จะทำให้ชีวิตครอบครัวร้าวฉาน แต่รู้สึกได้ถึงความรัก ความผูกพันที่มีให้กันโดยปราศจากเงื่อนไข เหมือนมีเพื่อน มีที่พึ่ง มีคนสำคัญอยู่ในใจเสมอมา ถ้าฉันเป็นภรรยาของพระเอกก็คงรู้สึกไม่ต่างจากเธอคนนั้นหรอก ครอบตัวแต่ไม่ได้ครองใจ

ของแบบนี้ฉันก็ไม่เรียกชู้ทางใจให้ความงดงามเสื่อมสลายไปหรอกนะเธอ น้ำใจของคนที่รักหนังสือเป็นโลกที่ฉันเพิ่งสัมผัสได้ไม่นาน เป็นโลกที่น่าอยู่จริงๆ

ไม่มีความคิดเห็น: