วันจันทร์ที่ 22 ธันวาคม พ.ศ. 2551

ของขวัญคริสต์มาสชิ้นแรก...

ผ้าบาติก....ผ้าถุงธรรมดาที่ฉันคงไม่ซื้อมาใส่ แต่เมื่อเป็นเซอร์ไพรส์กิฟท์จากหนูน้อยผมทองที่มานั่งฟังฉันร้องเพลงที่ร้านสวรรค์ชั้นเจ็ด (Seven Heaven) มันย่อมมีความหมายและฉันคงไม่เอาไปให้ใครต่อตามลักษณะนิสัยส่วนตัวของฉัน



หนูน้อยมาพร้อมกับสาวเสื้อขาวกระโปรงยาวถึงเท้าสีชมพูบานเย็น ฉันเจอทั้งสองแว่บแรกตอนออกมาจากห้องน้ำแล้วก็มาเจออีกทีในร้าน นั่งอยู่ที่เก้าอี้คลีโอพัตรา...เก้าอี้ตัวเดียวกับที่ฉันตั้งใจนั่งในวันนี้...ตัดความรู้สึกผิดในใจ ก็ฉันอุดหนุนซื้อเก้าอี้ไปแล้วนี่นา ถ้าจะนั่งเก้าอี้ตัวสวยโดยไม่ลุกให้แขกจรรายอื่นเหมือนอย่างทุกครั้ง คงจะไม่ทำตัวแย่จนเกินไป

ฉันร้องเพลงอะไรน้า ก่อนที่จะมีปฏิสัมพันธ์กับหนูน้อยผู้นี้ ใช่แล้ว! ฉันต้องร้องเพลงให้เหมาะกับแขกที่มาในวันนี้ ป้าอู๋ทำปากพูดชื่อเพลง La Isla Bonita แบบไร้เสียง โอเค แปลว่า ให้ฉันร้องเพลงนี้ต่อจากป้า ได้ๆ แม้ฉันจะไม่โปรดเพลงนี้สักเท่าไหร่ แต่มันเป็นเพลงที่ฉันดูจะร้องได้ไม่เพี้ยนมากมายนัก จบแล้วก็เป็น Yesterday Once More และ Desperado ถามนักดนตรีประจำตัวว่า ฉันร้อง Top Of The World ได้มั้ย เมื่อได้ไฟเขียว ฉันก็ร้องเพลงด้วยความเริงร่า
เมื่อตาฉันสบกับแม่ตัวน้อย คล้ายจะบอกว่า น้องหนูอยู่ที่นี่แล้วทำให้พี่ (น้า) มีความสุขมากนะจ้ะ แล้วเธอก็เริ่มวาดลวดลาย เต้นและโพสต์ท่าหน้ากล้องของนักดนตรี จบเพลง ฉันเลยถามว่า หนูอยากร้องเพลงรึเปล่า (เป็นภาษาอังกฤษละนะ ท่าทางสำเนียงจะพอฟังได้ เพราะแม่หนูเข้าใจ) เธอเดินมาหาฉันอย่างมั่นใจ รับไมค์ไปจากมือ ร้องเพลงอะไรก็สุดจะเดาได้ มี twinkle twinkle Little Star แล้วก็ Merry Christmas ฉันยังสงสัยไม่หายว่าทำไมเธอทำท่าไม่ชอบเพลง Jingle Bell เราพยายามร้องเพลงนี้อยู่หลายครั้งแต่ปฏิกิริยาของเธอคงเดิม ฉันลองร้องโดเรมีจากหนัง The Sound Of Music อย่างหวั่นใจว่า เด็กรุ่นนี้จะได้ดูหนังโปรดยุคหลายสิบปีก่อนของฉันรึเปล่า สรุปว่าเธอไม่ร้องเพลงนี้ เธอสนุกกับการเป็นนางแบบรุ่นเยาว์ให้พวกฉันได้ถ่ายรูป แล้วฉันก็ขอร้องเพลงไทยให้เธอฟังสักเพลง Eternal Love หรือ รักไม่รู้ดับ เวอร์ชั่น ฮอทเปเปอร์ เท่านั้น (ที่ฉันร้องได้)

แล้วเราก็ไม่ได้พูดคุยอะไรกันอีก จนแม่และแม่หนูน้อยพร้อมจะออกไปเดินจตุจักรต่อ หนูน้อยผมทองยื่นผ้าบาติกให้ฉันบอกว่าเป็นของขวัญคริสต์มาส ฉันตาโตถลนใกล้หลุดจากเบ้า แปลกใจ เพราะไม่คาดคิด พอได้สติก็ยื่นผ้าคืนให้แม่ของเจ้าตัวน้อย แม่เธอบอกว่า ลูกสาวคนนี้ชอบซื้อของแล้วก็ให้คนอื่นเป็นของขวัญวันคริสต์มาส ฉันจึงได้สติอีกครั้ง รีบคว้ากล้องขอถ่ายรูปคู่กับคุณหนูใจดีคนที่ทำให้ฉันประทับใจเหลือหลาย คนที่ทำให้วันนี้เป็นวันที่มีความหมาย เป็นความทรงจำซาบซึ้งในความบริสุทธิ์ของเด็กที่ยังไม่ได้เจอกับความเลวร้ายของโลกใบนี้

ไม่มีความคิดเห็น: