วันอังคารที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2551

หรือว่าเป็นคู่...ชีวิต


หล่อนไม่ได้มีความรู้สึกพิเศษกับเขาเมื่อแรกเจอ...


แต่หล่อนก็จำภาพเมื่อพบได้แจ่มชัดโดยเฉพาะสีหน้าของเขาและคำพูดที่นับวันจะสะกิดใจหล่อน แวะเวียนเข้ามาหาหล่อนทุกเมื่อเชื่อวัน ระยะหลังๆ มาหลายๆ รอบ หล่อนอมยิ้มอยู่บ่อยครั้ง
การที่ได้มีใครสักคนให้คิดถึงก็ทำให้มีความสุข ทำให้วันที่ผ่านเป็นวันที่น่าจดจำ เป็นวันที่จำไว้เพื่อปลอบโยนตัวเองเมื่อถึงวันที่มีแต่สิ่งที่ควรลืม

เหมือนเขาจะทำหน้าประหลาดใจเล็กน้อยตอนที่เจ้านายแนะนำให้หล่อนรู้จักกับเขา ไม่มีคำตอบ ไม่มีบทสนทนาอะไรนอกจากการไหว้และกล่าวสวัสดีตามหลักที่ผู้น้อยพึงกระทำเมื่อพบผู้ใหญ่ที่แม้แต่นายก็เรียกว่า "พี่"

หล่อนไม่มีทางรู้ได้เลยว่าเขาคนนั้นประทับใจในตัวหล่อนจนวันถัดมาที่เขาเดินเข้ามาทักหล่อนว่า "สวยขึ้นนะ"

หล่อนเงยหน้ามอง ยิ้มที่มุมปากแล้วก็ทำอะไรที่ค้างอยู่ต่อไป...ไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่าแค่มันเป็นคำชมของผู้ชายคนหนึ่ง และก็คงผ่านไปเหมือนสายลมที่ยากจะหวนคืน

แล้ววันที่เขาถามหล่อนว่า "พ่อชื่ออะไร" ก็เป็นวันที่น่าจดจำสำหรับสาวผมบ๊อบ นัยน์ตากลมโต แม้จะเป็นช่วงเวลาที่ต่างฝ่ายก้มหน้า ไม่สบตากัน

หล่อนเล่าให้คนที่อยู่ร่วมโต๊ะหลังงานเลี้ยงฟังถึงบทสนทนาระหว่างหล่อนกับน้องที่สับสนระหว่างการทำอะไรเพื่อตนเองและเพื่อส่วนรวม หล่อนพอจะเข้าใจความสับสน ความไม่เข้าใจกับบทบาทของตัวน้องคนนั้นเอง หล่อนเพิ่มมุมมองให้กับ"เธอ" อาศัยที่มีญาติสนิทประกอบอาชีพเดียวกับเธอ

เธอต้องทำเพื่อตัวเองเพื่อจะได้เป็นคนที่ทำอะไรเพื่อสังคมได้ อาชีพของน้องหลังจากที่เรียนจบจะช่วยคนได้สักกี่คน อาจเป็นร้อยหรือพัน แต่สำหรับตำแหน่งใหม่ ตำแหน่งเพื่อสังคมที่น้องคนนั้นได้รับสามารถช่วยประเทศได้มากมาย และถ้าจะมองให้ลึกลงไปกว่านั้น ถ้าเธอต้องเรียนจบช้ากว่าที่ควรไปอีกหนึ่งปี เธอกลับจะมีเพื่อนเยอะขึ้น คนที่ประสบความสำเร็จมักเป็นคนที่เรียนซ้ำชั้นเพราะได้เพื่อนด้วยซ้ำไป

และนั่นก็เป็นที่มาของคำถาม "พ่อชื่ออะไร"
และคำเยินยออีกครั้งจากชายที่ชอบใช้ลิ้นเยี่ยงสัตว์ที่กล่าวว่า "น่าจะยกตำแหน่งให้ "หล่อน" แทน "เธอ" " น่าแปลกที่หล่อนมองชายคนนี้ในแง่ร้าย แม้ว่าจะมีแต่คำพูดดั่งน้ำทิพย์ชโลมใจ ไม่ว่าใครที่ได้ฟังคำพูดในแง่บวกก็น่าจะยินดีและคำพูดเหล่านั้นก็เป็นสิ่งที่ควรทำ หล่อนคงสัมผัสได้ว่า นั่นอาจเป็นเพียงเปลือก หล่อนคงจะไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ได้ฟังมาจากความรู้สึกลึกๆ ของชายผู้นั้น หรือเป็นคำพูดเพียงเพื่อใช้งานคน

หล่อนไม่บอกเพียงชื่อพ่อ บอกที่ทำงานและตำแหน่งเพิ่มเติมไปด้วย บทสนทนาระหว่างหล่อนกับเขาจบลงแค่นั้น... เฉพาะช่วงนั้น

ไม่มีความคิดเห็น: