บ้านเขา...ออฟฟิศเขา...

ฉันก็ยังงงๆ...

เหตุไฉนฉันถึงต้องทำตัวเป็นนักสืบเพื่อตอบคำถามคนที่มีความรู้สึกดีๆ ให้ฉันมากมาย แต่ก็ทำเพื่อคนที่ห่วงฉันว่าจะโดนประทุษร้ายทางอารมณ์จากความหลงใหลคลั่งไคล้คนต่างวัยแต่ใจไม่ต่างกัน

เวลาสามวันกับภาพสไลด์สองชุดน่าจะเป็นเครื่องยืนยันได้บ้างนะคะ

ฉันชอบคำสอนจากแม่ผู้ห่วงใย ติดอยู่ที่ผนังกระจกหลังคอมพิวเตอร์จัง เสียดายที่ไม่ได้พกกล้องไปถ่าย "เพื่อลูก" บทร้อยกรองที่อยากให้แต่ไม่ต้องการยัดเยียดเหนือชักโครก

เวลาทำอะไรพลาด อย่าคิดนำไปก่อน

เพราะมารจะเข้าแทรกผังให้เราคิดได้เป็นเรื่องเป็นราวทันที...

ยิ่งคิด...ยิ่งมีผลเสียแต่ตัวเขาเอง ถ้าคิดอย่างนี้แล้วใจจะตก

มารจะแทรกผังสำเร็จใส่ทันที ทำให้เรื่องที่ยังไม่มีอะไร กลับกลายเป็นเรื่องร้าย

ทันที ยิ่งคิดจะยิ่งเสีย

ฉะนั้น เมื่อเกิดเรื่อง ให้เราทำใจหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายอย่างเดียว

(ขุมทรัพย์จากคุณยาย)

ฉันเจอหมดแล้วทั้งพ่อแม่ พี่น้อง ป้า ลุง และคุณตา

...โอเคมั้ยคะ