เหตุไฉนฉันถึงต้องทำตัวเป็นนักสืบเพื่อตอบคำถามคนที่มีความรู้สึกดีๆ ให้ฉันมากมาย แต่ก็ทำเพื่อคนที่ห่วงฉันว่าจะโดนประทุษร้ายทางอารมณ์จากความหลงใหลคลั่งไคล้คนต่างวัยแต่ใจไม่ต่างกัน
เวลาสามวันกับภาพสไลด์สองชุดน่าจะเป็นเครื่องยืนยันได้บ้างนะคะ
ฉันชอบคำสอนจากแม่ผู้ห่วงใย ติดอยู่ที่ผนังกระจกหลังคอมพิวเตอร์จัง เสียดายที่ไม่ได้พกกล้องไปถ่าย "เพื่อลูก" บทร้อยกรองที่อยากให้แต่ไม่ต้องการยัดเยียดเหนือชักโครก
เวลาทำอะไรพลาด อย่าคิดนำไปก่อน
เพราะมารจะเข้าแทรกผังให้เราคิดได้เป็นเรื่องเป็นราวทันที...
ยิ่งคิด...ยิ่งมีผลเสียแต่ตัวเขาเอง ถ้าคิดอย่างนี้แล้วใจจะตก
มารจะแทรกผังสำเร็จใส่ทันที ทำให้เรื่องที่ยังไม่มีอะไร กลับกลายเป็นเรื่องร้าย
ทันที ยิ่งคิดจะยิ่งเสีย
ฉะนั้น เมื่อเกิดเรื่อง ให้เราทำใจหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายอย่างเดียว
(ขุมทรัพย์จากคุณยาย)
ฉันเจอหมดแล้วทั้งพ่อแม่ พี่น้อง ป้า ลุง และคุณตา
...โอเคมั้ยคะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น