รำลึกความหลัง...ขุดอดีต

หลังจากนอนปวดท้องไม่ยอมตื่นอยู่พักใหญ่ ฉันก็จำใจตื่นขึ้นมาทำงานที่ต้องทำ...ไล่หาข้อมูลจากอีเมลตั้งแต่ปี 08 นั่งอ่านหาข้อมูลตัวเลขประกอบการลงบัญชีจากอีเมลกว่าสามพันฉบับที่โต้ตอบเรื่องงานสารพัดสารเพ เหมือนมองย้อนภาพไปในอดีตตอนที่ล้มลุกคลุกคลาน สมาชิกเก่าจากลา คนใหม่เข้ามาช่วย แล้วก็คนเก่าจากไป ไปดีบ้างไปพร้อมระบายความในรูปแบบต่างๆ อันเป็นธรรมดาโลก...

รู้สึกขอบคุณเพื่อนร่วมงานที่ช่วยเก็บเงินรับหนังสือกลับ ฉันรู้เสมอว่าตัวเลขมักทำให้เธอปวดหัวอยู่เสมอ แถมยังสภาพร่างกายไม่พร้อมอีกต่างหาก ก็ค่อยๆ ทำกันไป ฉันเองก็ทำบ้างนอนบ้าง แล้วรู้สึกว่าจะกระตือรือร้นรับรู้ข่าวสารบ้างเมืองจนเกินปกติเสียจริงช่วงนี้

นั่งปวดท้อง อัพบล้อก และฟังท่านนายกฯแถลงการณ์สดไปพร้อมๆ กัน เย็นนี้ฉันมีหมูต้มจิ้มน้ำจิ้มข้าวมันไก่ที่เหลือจากเมื่อคืนกับยำมะเขือยาวที่ฉันเอามะเขืออบใส่ซองพลาสติก รอให้ระอุจะได้ลอกออกง่ายๆ คนทำกับข้าวเรียกให้ไปอาบน้ำได้แล้ว ตื่นมาถ้าไม่ต้องออกไปไหน ฉันก็ไม่ทำอะไรกับตัวเองเหมือนกัน หลายๆ คนทักจังว่าทำไมหมู่นี้ไม่ค่อยแต่งตัว ก็เลยบอกไปตามตรงว่า คนข้างๆ ไม่ว่าอะไร จะแต่งหรือไม่แต่งก็ได้ ฉันเลยได้เป็นตัวของตัวเองแบบสุดๆ รู้สึกโล่งอกสบายใจ อยากแต่งเมื่อไหร่ก็ค่อยแต่ง ดีจังที่เขาไม่ได้ชอบฉันที่เปลือก

ไปอาบน้ำก่อนนะ