วันพฤหัสบดีที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2552

อะไรสักนิดก่อนนอน

วันนี้ดูจะเป็นวันคุณภาพจริงๆ ...

ได้ทำงานเป็นเรื่องเป็นราวในชั่วโมงอันยาวนาน

ไปชอปปิ้งซื้อของเข้าตู้เย็น แม้ว่าจะมีคนค่อนว่า คงจะได้ทิ้งถังเพราะดองไว้นานในที่สุด แต่แล้ววันนี้ก็นึกครึ้มอกครึ้มใจทำกับข้าว (จากของที่ดองไว้นั่นแหละ) อันได้แก่ ไข่เจียวปู ต้มยำกุ้งเพิ่มมันกุ้งพิเศษ และยำกุ้งฝอยเต้นที่ซื้อมาตอนไปจ่ายกับข้าว ดื่มน้ำดอกอัญชัน น้ำว่านหางจระเข้และน้ำอะไรหว่าจำไม่ได้ ตบท้ายด้วยน้ำข้าวกล้องงอกที่ว่าช่วยรักษามะเร็งได้และมีสารต้านอนุมูลอิสระได้เป็นอย่างดี ส่วนผลไม้ ฉันก็ได้กินถั่วแระญี่ปุ่นกับข้าวโพดข้าวเหนียว (นับเป็นของหวานป่าวหว่า)

รับสายจากกัลยาณมิตร ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ ความเป็นมาเป็นไป เนื่องด้วยฉันไม่ส่ง sms ตอบกลับคำอวยพรปีใหม่ให้เธอ นับรวมแล้วไม่ได้เจอหน้าเจอตาร่วมครึ่งปี จึงมีอะไรให้อัพเดทกันพอควร ธรรมะหลั่งไหลมาตามสาย จะว่าไปแล้ว ถ้าเรามีสติเมื่อเผชิญหน้ากับปัญหาใดๆ ก็ตาม เราจะสามารถเลือกหาทางแก้ที่ดีและเหมาะสมได้ไม่ยากนัก และเราก็จะไม่จดจ่ออยู่กับปัญหาจนเกินไป รู้จักปลง มองออกไปนอกกรอบ ก็จะไม่ถูกกดดัน เราจะมีเวลาค่อยๆ คิด ค่อยๆ ทำอะไรๆ ไปเรื่อยๆ ไม่ต้องเร่งรีบ อะไรจะเป็นก็เป็นไป ถ้าใช่ก็ใช่ ไม่ใช่ก็ไม่ใช่ ไม่ต้องดิ้นรน ไขว่คว้า

การที่จิตใจจดจ่ออยู่กับสิ่งที่ทำ กับกิจกรรมหลายๆ อย่าง ดีอย่างนี้นี่เอง หากพบปัญหากับเรื่องใด จะไม่มีปัญหาอะไรที่หนักที่สุด (เพราะมันมีปัญหาทุกอย่างนั่นแหละ) จึงไม่ต้องตื่นเต้นตกใจ แก้ได้ก็แก้ไป แก้ไม่ได้ก็ลองไปแก้เรื่องอื่นก่อน ยังงั้ยยังไงมันก็มีอะไรให้แก้ทุกวันนั่นแหละ

ว่าแล้ว คืนนี้คงจะจบลงด้วยการซักผ้า เพื่อเตรียมรีดในวันรุ่งพรุ่งนี้

ชีวิตที่มีความสุขไม่ได้หายากเลย...

ไม่มีความคิดเห็น: